Yoooo,

De tweede dag in Chiang Mai is weer een chilldag geworden. Nadat ik tot 3 uur had gezeten en diverse dingen had geregeld/ingelezen en slap geouwehoerd was het tijd voor wat anders. Gelukkig was Faraz wel down voor een lunch + bierie. Zo gezegd zo gedaan. Om een uurtje of 6 waren we weer terug in het hostel waar het vrij druk was en Nederlanders de boventoon voerde. Faraz en ik hadden in de 7/11(supermarkt) wat pilsjes ingeslagen, waar de rest ook zeer content mee was. De 7/11 is echt een geweldige winkel, je hebt hier tosti's voor 25 baht die ze nog opwarmen ook en echt goed te chappen zijn. Dan heb ik het  feit dat de 620 ml bieries hier nog minder dan €1.50 kosten nog niet meegenomen. Uiteindelijk zijn we met een heel groepje de streetfoodmarkt opgegaan en hebben we diverse Thaise delicatessen geprobeerd en een Turkse pizza, die me te verleidelijk aankeek. Ook voor het eerst met stokjes gegeten, hier liggen niet bepaald met kwaliteiten, zeker met mijn lichte vorm van Parkison is het vrij lastig. Nadat ik alles op had kreeg ik evengoed een daverend applaus van mijn hostelgenoten dus kon ik met een goed gevoel gaan slapen. 

The next day had ik bij Laa geregeld dat we langs 3 tempels gingen en de Grand Canyon. Na een lange rit omhoog voor Bhubing palace en Doi Suthep, kon ik voor het eerst mijn tempelolifantenbroek uitproberen. Het is hier namelijk niet toegestaan om deze te betreden met korte broek en een lange broek met deze hitte is een te grote kwelling voor mezelf. Nog even over de rit omhoog in the red taxi, deze zat vol met bochten en de 5 mensen in deze taxi waren in het begin nog spraakzaam. Na verloop van tijd begon de focus op het sociale aspect steeds meer te veranderen in free for all (toch nog festivalfeeling). Gelukkig kwam iedereen zonder extreme gevolgen boven. Bij Bhubing palace was een van de highlights een fontein op de top van de klim, het leek in het begin alsof het ons door de klim naar ons hoofd was gestegen, want we zagen wel water maar geen fontein. Na te zijn bijgekomen hebben we onze mening moeten bijstellen dat de fontein het gewoon echt niet deed. Om het goed te maken kwamen we nog wel een fascinerende vlinder tegen. 

Op naar Doi Suthep! Toch wel een van de highlights in Chiang Mai, deze tempel is in puur goud gehuld wat het zeker een mooi aanzien geeft. In deze tempel staan meerdere buddha's en deze mag je fotograferen, alleen als je dit zittend doet (staat op de tempeldeuren). Als iemand in Nederland tegen jou zegt ga zitten, gooi je je voeten vooruit en zit je op je kont. In Thailand is dit het meest onrespectvolle wat je kan doen, je voeten richting de buddha. Als het dan tegen Zit bonjouren ze je er dan gewoon uit, zhit sta je opeens weer buiten. Dit is mij niet overkomen, maar ik heb het wel andere mensen zien doen. 

Affijn na deze tempel waren we wel een beetje tempelmoe dus hebben we gelijk koers gezet richting de Grand Canyon. Dit is een soort Wipe out baan in een Canyon. Hier aangekomen waande ik me, ondanks dat ik al een aantal jaren volwassen ben, weer kind. Het zowel spreekwoordelijk als letterlijke hoogtepunt was toch wel de lanceerzak, waar jij op het puntje zit en andere van grote hoogte op de andere kant van de zak springen en jij wordt gelanceerd. Na eerst met zijn drieën wat gekloot te hebben en niet hoger te zijn gekomen dan 1 meter, kwamen de Thaise werknemers even een handje helpen. Ze sprongen met zijn drieën tegelijk en je werd ongeveer 5-6 meter omhoog gelanceerd. Ik heb hier schroeven en salto's gemaakt waarvan ik niet eens wist dat ik ze kon. De naam Perry Zonderland deed alweer de ronde, dit was alleen niet zonder landing, maar met landing en die was niet altijd even fijn te noemen (ondanks dat het zwemvest je val redelijk brak). Die Thaise mannetjes waren net als ons super enthousiast en gingen opeens van activiteit tot activiteit met ons mee, zodat je er het meeste uit kon halen en hun vette dingen lieten zien. Aan het einde nog een race over de Wipe out baan gedaan, waarin hun, nadat ze ons voor het eerst aan het werk gezien hadden, Thailand tegen Nederland wilden spelen. Waar een fotofinish beslissing moest brengen, hingen er helaas geen camera's. 

Helemaal uitgeput weer terug naar ons hostel gereden en afgesproken met een groepje om naar de Night Bazaar te gaan en daar een hapje + drankje te gaan doen. Dit werden, het mag geen verrassing genoemd worden, wel meerdere drankjes. In Chiang Mai heb je drie verschillende kroegen die om respectievelijk 12 uur, 2 uur en 4 uur dichtgaan, waar de sfeer steeds shadier wordt. We waren met een mannetje of 8 dus besloten dat dit een goed moment was om Chiang Mai even uit te spelen. Helaas was de laatste kroeg niet open, maar toen ik even mijn heldere blik opzette vond ik dit niet eens zo heel erg. Nog een klein aftertje gehouden in ons hostel alvorens er weer een nieuwe chilldag aan brak en die begon ook brak en ja je raadt het al: dat deed ik in mijn korte brak. 

Om een uurtje of 3 weer redelijk hersteld en besloten om in het park te gaan chillen. Hier kwamen de Thai rond half 5 allemaal rondjes rennen, ik waande me weer even terug in Warmenhuizen op het Novaterrein. Ik had mijn hardloopschoenen niet mee, dus ik zag weinig mogelijkheden, om zonder blaren te creeëren, een paar rondjes mee te  rennen. Tot het moment dat er opeens muziek aanging in het park, voornamelijk vrouwen verzamelde zich op het pleintje voor de aerogymnastiek. Direct voelde ik die vibe, dus besloot mee te doen samen met een nog soepeler iemand dan mij. In het begin ging het me vrij goed af, alleen nadat de versnelling was geplaatst, liep ik nog naar links terwijl de rest alweer naar rechts ging. Dit tempo kwam ik niet meer te boven en na een paar pogingen droop ik af. 

Tijdens de terugweg naar het hostel kwam ik een ATM tegen en bedacht me dat mijn bahts bijna op waren. Als je pint is het altijd verstandig om veel te gelijk te pinnen, zodat je niet aldoor commissies en fee's hoeft te betalen. Ik vond 500 eu wel een mooi bedrag, dus hoppa pas erin alles gefixt, pasje terug, maar geen geld. Na 30 seconden brak het zweet me toch een beetje uit, want 500 eu is veel geld, moet ik straks een aantal weken eerder terug. Ik zat al te checken of er een soort van slotje op de gelduitgave zat, maar niks te zien. De ATM was Thais en bij de laatste toets dat ik voorstelde als: wil je een bonnetje of niet, kreeg ik opeens mijn twijfels. Dus ik dacht pin nu het kleinst mogelijke bedrag (wel weer met commissie en fee) en druk nu op de andere knop. Weer geen geld en wel meer sweat. Thais valt door die rare tekens ook niet in te vullen op google translate, dus het mysterie was compleet. Uiteindelijk bracht een helder momentje de doorslag: ik had net voor mijn vakantie nog een nieuwe bankpas aangevraagd en bedacht me dat ik alleen mijn oude bankpas op Azië had gezet en mijn nieuwe dus nog niet. 

De groep hier lijkt steeds groter te worden, want we vertrokken nu met 12 man sterk naar de night bazaar. Weer lekker gegeten en genoten van de changs. Het overgrote deel had de ladyboycabaret nog niet gezien, dus ik ging ook mee voor de second time. Om te voorkomen dat de mannetjes gingen denken: hee hij is hier voor de tweede keer dus hij is sowieso interested, besloot ik tweede ring te gaan zitten. De show was gelukkig wel anders dan de eerste keer, maar door slap lullen heb ik er weinig van meegekregen. Na de show nog besloten om een bierie toe te doen, dus hup naar de 7/11. Hier werd echter een alcoholslot toegepast op de koelkast van 12 tot 6, no bierie dus. Gelukkig was een van ons drie so smart om het cafe ernaast op te merken en die maakte van een BVO'tje geen probleem. Eind goed al goed.

Adiossss