Helloooo,

De opstart van de volgende dag was weer enigszins moeizaam te noemen. Besloten om met een groepje met de scooter naar de white budhha (waar ik al geweest was) en de bamboobridge te gaan. Dit is een brug, verrassend genoeg, gemaakt van bamboe dwars over de rijstvelden heen waar je de locals aan het werk kan zien met aan het einde van de bridge (1.5 km) een tempel. Deze was gesloten, maar van buitenaf leek hij mij ook niet heel bijzonder. De terugweg diende je weer dezelfde route terug te lopen, dus kon je alles nog een keer aanschouwen of anders gezegd: sneller teruglopen. 

'S avonds een klein drankje in de planning staan, want die ochtend werden we om 8 uur verwacht bij Pai Adventures om 45 kilometer te gaan wildwaterraften. Dit liep echter weer volledig anders met 2.5 uur slaap als gevolg, gelukkig heb ik mezelf in Warmenhuizen hierin al goed getraind. De heenweg naar de rivier duurde zo'n 2.5 uur, nadat ik een aantal keer in slaap viel en vervolgens wakker werd doordat ik voorover of naar de zijkant viel. Kwam ik tot de ontdekking dat deze waggie wel een gordel had, dus die ging om voor extra balans in mijn slaap. De laatste 45 minuten was echter off road, dus het was gedaan met mijn slaap. Onderweg kwamen we nog een groep wilde gibbons tegen, onwijs vette ervaring. 

Eenmaal in de boot duurde het niet lang voordat ik echt wakker was, want gelijk werd de linkerkant van de boot door onze onkunde als beginnende rafters onder een waterval gedompeld en ik zat aan gelukkig aan de linkerkant. De raft was dwars door de jungle heen en behalve de dierengeluiden en het stromende water was het super rustgevend, als wij ook stil waren. Nog gelunched midden in de jungle en een hot spring bezocht. Deze hotspring was dus wel heet, zo'n 60 graden en dat was dus net even te heet om in te gaan. Zeker omdat je op sommige punten het water gewoon zag borrelen en met in mijn achterhoofd de gedachte: iets met borrels doe ik vanavond wel weer, sloeg ik hem, net als iedereen, over. De guide die we hadden was wel een grappig mannetje uit Myanmar genaamd: Sjon. Sjonder hem hadden we sowieso verdwaald en niet zoveel fun gehad, want hij maakte het wel even wat heftiger door vaak de boot via de zijkant de stroomversnelling in te laten gaan. Waardoor de kans op omslaan flink wordt vergroot. Tot grote spijt van hem sloegen we echter vaak in de boot in plaats van erbuiten. Onderweg nog wat kleine krokodillen, slangen en 2x een groep waterbuffels gespot. Toen we in wat rustiger vaarwater belanden zei Sjon: als jullie willen zwemmen kan dat hier, gewoon je voeten omhoog houden, zodat je geen rotsen raakt, en je laten meevoeren door het water en hopelijk geen krokodil tegenkomen. Doen dus! Tijdens de laatste stroomversnelling werd er zo hard mogelijk gepeddeld met als beloning dat iedereen de boot uitsloeg behalve Sjon, iedereen mooi op elkaar en de rotsen, maar geen blijvende schade, we had a good laugh! 

Op de terugreis naar Pai heb ik mijn meest koude moment in Azie gekend (zelfs in mijn sweater was het koud), terwijl ik tijdens het raften voor het eerst licht verbrand was, mooi contrast. Nadat ik terug was, was het tijd om in te checken bij the famous circus hostel, ook wel het feesthostel van Pai genoemd. Ik wilde dit expres bewaren voor het weekend, aangezien ik niet elke dag wilde feesten door de week, dit is aan de verhalen al af te lezen totaal niet gelukt. Dus kan het ook geen kwaad om daar nu naar toe te gaan aangezien er weinig zou veranderen. Sowieso had ik in Pai al een paar mensen ontmoet die ook in het circus hostel verbleven, dus was ik niet volledig nieuw hier. De bedden waren keihard hier (zijn overal wel aan de harde kant), dus het was niet zo vreemd dat iedereen pas laat zijn bed opzoekt hier. Dit hostel was wel mijn eerste hostel waar ik beschikking had tot een heerlijk zwembad met een prachtig uitzicht en daarbij was het ook nog eens super gezellig. 

In de avond stond gelijk de jungleparty op de rol. Dit is een illegale party, ergens in het bos waarvan de locatie pas laat in de avond bekend wordt gemaakt: Tunnelvision goes Asia. De locatie was supervet en er werd tot in de late uurtjes doorgefeest en ondanks mijn korte nachtje plus raftactiviteit hield ik dit meer dan prima vol op eerst delicious deephouse vervolgens dreunende drum & bass en afsluitend pittige psytrance, waarbij degene naast me precies op hetzelfde moment naar mij keek van hoe de fack ga je hierop dansen? Uiteindelijk gingen we als twee vogels die niet op konden stijgen, ravend de avond door. Concluderend kunnen we wel stellen dat fissa's bij mij altijd een soort van tweede energie losmaken.

Dag erna lekker gechilld met mensen bij het zwembad, niet echt een speciale dag, maar heerlijk om even bij te komen. Voor de laatste avond in Pai had ik even een private room geboekt bij de KK hut, bijzondere naam wel en ik weet nu ook waarom het zo genoemd word. Was namelijk snel weer wakker, maar omdat ik dicht bij het circus hostel had geboekt kon ik daar mooi weer chillen bij het zwembad voordat mijn minivan weer naar Chiang Mai vertrok. Het duurde dan ook niet lang (+-5 minuten) voordat ik bij het zwembad vertrokken was naar dromenland. Ik werd ongeveer een uurtje later wakker en heb mij direct ingesmeerd. Helaas bleek het kwaad al geschiedt. De eerste goede verbranding bleek een feit (werd gelukkig herinnerd aan het spreekwoord eerst een tomato dan een chocolato). 

Ik ging direct in de schaduw zitten en er kwam een gozer naast me zitten die net een nieuwe gitaar had gekocht. Hij begon wat te spelen en te zingen en het klonk echt fantastisch, zelfs een paar kippenvelmomentjes. Het duurde dan ook niet lang voordat een girl er ook bij kwam zitten en die begon mee te zingen en deed er ook een paar solo met de gitaar. Het klonk echt nog stukken beter dan de Droenboys. Dit zijn echt de kleine momentjes op je vakantie, die je niet snel gaat vergeten. Na een paar nummers vroegen ze aan mij of ik ook wat wilde spelen of zingen. Ik vertelde wel dat ik in een band zat, maar aangezien ik met die band nog niet onderscheiden ben voor een prijs voor onze zangkunsten zag ik er maar vanaf door het antwoord te geven: i can, but i like your voices much better and i only have 30 minutes left to listen to it. Dit waardeerden ze enorm dus gingen ze verder met spelen en ging ik met een ontspannen gevoel de minivan in, om weer de 762 bochten te overwinnen. Dit was voor de tweede keer op rij weer peanuts. 

Bij aankomst op Doi doo dao hostel direct bij Laa gevraagd of we die dag erna met zijn drieën (Ruby en Rick) naar de olifanten konden, want dat hadden we, ondanks verwoedde pogingen van mij nog niet gedaan in Chiang Mai. Gelukkig kon het nog en zelfs met een fikse korting (ipv 2400 baht 1800 baht, so lucky us).

ADIOSSSSSS